Nie wieder Militärdienst – Lawrence Vanhove
Een nieuwe dag, een nieuwe oproep van N-VA politicus Theo Francken die, met misplaatste nostalgie naar een verleden dat nooit heeft bestaan, pleit voor legerdienst en burgerdienst. Hij verdedigde nu al meermaals de legerdienst in het publieke debat. Het Westen zou na 70 jaar vrede te vadsig geworden zijn, zo deelt hij de analyse van een niet nader genoemde Russische despoot. “We mogen wat meer terugvragen van de jeugd” want “als je hen de keuze laat, kiezen ze voor het comfort en blijven ze in hun luie zetel zitten. We moeten een sterke generatie jongeren kweken”.
Zowat iedereen zal de legerdienst vooral kennen van menige anekdotes over drank, kwajongenstreken en overmatige porties frieten. Ook al zullen de meeste mensen zelf de humor inzien van het standpunt van Francken, toch wil ik voor eens en voor altijd duidelijk maken dat er zowel principiële als praktische bezwaren zijn om legerdienst terug in te voeren. Het is iets waar we met lijf en leden tegen moeten vechten. Pun intended.
Het meest voorname argument is dat de burger geen lijfeigene is van de staat. De staat mag geen lijfsdwang plegen en heeft geen recht op al onze arbeid en al zeker niet het recht onze kinderen en kleinkinderen potentieel in gevaar te brengen als kanonnenvlees.
De roep naar legerdienst is een collectivistische uitspatting. Een jaar aan arbeid opeisen is in strijd met de principes van een democratische rechtsstaat. Vlaams-nationalisten beweren vaak dat ze antisocialistisch zijn, maar dat heeft geen enkele geloofwaardigheid als je terloops wel een recht ziet van de collectiviteit om een jaar uit iemands leven ‘terug te vragen’.
In het pleidooi van voorstanders zoals Francken zit er bovendien een “natievormend” aspect. Men ziet dit blijkbaar als een manier om bepaalde ‘nationalistische’ waarden over te brengen.
Als Vlaams-nationalist één specifieke staatsvorm opdringen aan anderen gaat echter in tegen de vezels van hun ziel. Want wat heeft een Vlaams-nationalist of een Catalaan te zoeken in een Belgicistisch of Spaans leger? En als je al in de illusie bent dat nationalisme achterwege kan gelaten worden in een leger, dan schrijf je met legerdienst toch mensen in, in een ideologie van conflict? Dit staat toch diametraal tegenover de pacifistische roots van de Vlaamse beweging waar het belangrijks symbool de IJzertoren is, een vredesmonument, waar in koeien van letters ‘nooit meer oorlog’ op staat.
Praktisch hoor ik dan weer van diverse specialisten in Terzake dat het invoeren van een legerdienst danig veel middelen en tijd zou vergen dat het de verdere professionalisering van het beroepsleger in de weg staat. Het leger heeft als taak het land te verdedigen, niet om bezigheidstherapie te voorzien voor jongvolwassenen. In Nederland onderzocht men de kostprijs van een dienstplicht: dat zou op vandaag 15 miljard euro in het eerste jaar alleen al kosten. Ons land kennende zou dit dus minstens evenveel aan recurrente kosten gaan veroorzaken.
In 2020 kostte de Belgische defensie 5,5 miljard euro aan de Belgische staat, 1,1% van het BBP. Zelfs met een verdubbeling om aan de NAVO standaard van 2% te komen zou een legerdienst dus onbetaalbaar zijn. Onze actieve beroepsbevolking slinkt, dit zorgt voor onbetaalbaarheid van onze pensioenen maar ook grote opportuniteitskosten voor bedrijven die niet genoeg personeel vinden om hun potentieel maximaal te benutten. De arbeidsmarkt zou met een dienstplicht van één jaar meer dan 150.000 studenten en aan arbeidskrachten onttrokken worden. We hebben nu al te weinig leerkrachten, zorgverstrekkers, ingenieurs, vakmannen en kinderbegeleiders. Maak het beroep van militair bijvoorbeeld aantrekkelijk en toegankelijk, zet professionalisering maximaal door maar ontwricht de arbeidsmarkt toch niet met deze waanzin?
Neen tegen legerdienst. Het is een vorm van lijfsdwang, rechts collectivisme en een economische ramp.
Lawrence Vanhove
De auteur is politiek secretaris van het LVV en voorzitter van Liberales
