In het debat over quota’s voor vrouwen vind je steevast dezelfde pro’s en contra’s. Een groep die zegt: het is nodig, er zijn niet genoeg vrouwen in topposities en hoewel ostentatieve voorbeelden van degenerende houdingen tegenover vrouwen ons tegenwoordig veelal bespaard blijven, de reclame voor sugar daddy’s niet meegerekend, loopt het voor ons westerse vrouwen niet echt op rolletjes. Aan de andere kant heb je diegenen die al deze zaken ontkennen en zich blijven verzetten tegen quota’s.
Reeds tijdens de woelige jaren na mei 68 wist men dat democratie geen eenvoudig, laat staan makkelijk en correct te activeren begrip is. Een vaak gehoorde opmerking was dat inspraak zonder inzicht leidt tot uitspraak zonder uitzicht. Dat is de eerste gedachte die opkomt na het lezen van dit monumentale werk van Dr. Sid Lukkassen – liefst 380 bladzijden dicht bedrukte, maar goed gedocumenteerde en wetenschappelijke analyse over de (wissel)werking van onze democratie en de (moderne) media. Recensie door Mark Bienstman.
In The Retreat of Western Liberalism probeert Edward Luce een antwoord te geven op de vraag hoe het allemaal zover is kunnen komen. En vooral wat de mogelijke rampzalige gevolgen kunnen zijn van Trumps politiek, zowel in de VS als in de rest van de wereld. Luce vertrekt van zijn jeugd, toen Francis Fukuyama poneerde dat de strijd tussen de ideologieën voorbij was en de liberale democratie gewonnen had. Het einde van de geschiedenis dus, een standpunt dat de auteur ooit deelde. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Graaicultuur? ‘America first’? Is er nog plaats voor altruïsme in een chaotische wereld die dol draait door economisch eigenbelang en politiek egotisme? Peter Singer meent van wel. ‘De meest solide basis voor zelfwaardering is een ethisch leven leiden, dat wil zeggen, een leven waarin je zoveel mogelijk bijdraagt aan de verbetering van de wereld.’ De Gates Foundation schenkt aanzienlijke sommen geld aan filantropische projecten. Mooi. Maar is dat altruïstisch? Recensie door Karel Van Dinter.
Annelies Beck verhaalt over de meer dan tienduizend Belgen die na de inval van de Duitsers in 1914 een onderkomen zochten in Glasgow in Schotland. Een van hen was haar overgrootvader August Keppens, maar centraal in haar boek staat de vijftienjarige Marie Claes. Zij denkt dat ze naar Glasgow op vakantie gaat, maar er komen heel wat gevluchte Belgen toe. Die worden eerst warm ontvangen door de Schotse inwoners, maar naarmate de oorlog duurt en ook hun soldaten sneuvelen slaat de stemming om. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Toen Etienne Vermeersch geboren werd in 1934 waren er 2 miljard mensen, inmiddels zijn we met 7 miljard, waarvan er minstens één miljard in de diepste ellende leven. Kunnen we ons nog een dergelijke kwantumsprong veroorloven zonder de wereld en haar bewoners letterlijk om zeep te helpen? Vermeersch neemt een duidelijk standpunt in. We moeten de overbevolking tegengaan. Dit boek moet gelezen worden door iedereen die het goed meent met onze planeet en haar (toekomstige) bewoners. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De eerste versie van deze klassieker verscheen in 1989 en werd positief onthaald. Intussen heeft de auteur het al vier keer herwerkt en is het telkens nog beter geworden. In 2011 verscheen zijn laatst aangevulde versie met een tekening van Gal op de voorkaft waarop Bart De Wever en Elio Di Rupo in een kluwen van draden verwikkeld zitten, met in het midden Manneke Pis die een serieuze straal omhoog spuit. Het lijkt wel Geert Van Istendael zelf die als Brusselaar zielsveel van zijn stad en zijn land houdt. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In Birkenau vroeg Helga Herzberg aan een Duitse non wat ze in hemelsnaam misdaan had om hier gevangen te zitten. ‘Ik was onderwijzeres en ik zei dat Hitler niet deugde’, antwoordde de non. Helga werd tewerkgesteld in de Weichsel Metall Union dat handgranaten produceerde en dat was haar redding. Later kreeg ze te horen dat het bedrijf daar vier mark per week per werkende gevangene voor betaalde aan de SS. Later werd ze overgeplaatst naar het Stammlager Auschwitz, het hoofdkamp. Ze overleefde de gruwel. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Liberales organiseert op woensdag 11 oktober om 20 uur de eerste John Stuart Mill lezing die zal gehouden worden door Nick Clegg, de voormalige Britse vice-premier en leider van de LibDems. Centraal staat het werk van Mill over de vrijheid van meningsuiting, het utilitarisme, en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. De inleiding zal gegeven worden door een kernlid. Deze lezing vindt plaats in het Liberaal Archief, Kramaersplein 23 te Gent. De inkom is gratis. Inschrijven moet op info@liberales.be.
Mae Holland (Emma Watson) wordt aangenomen door het machtigste IT-bedrijf ter wereld. Ze maakt snel carrière, aangemoedigd door de oprichter van de multinational, Eamon Bailey (Tom Hanks). Wanneer ze door Bailey wordt ingezet bij een revolutionair experiment, worden de grenzen van privacy en ethiek, en uiteindelijk die van haar persoonlijke vrijheid, doorbroken. Maar haar deelname aan het experiment tast gaandeweg ook het leven en de toekomst van haar vrienden en familie aan. Deze film is gebaseerd op het boek The Circle van Dave Eggers.
Als we vandaag van onze kinderen actieve burgers willen maken, dan zullen we ze ook moeten aanleren hoe ze kritische burgers moeten zijn op het internet. Dat betekent dat ze moeten beseffen dat wat ze over zichzelf vrijgeven op het internet en de sociale media kan gebruikt worden om hen op een specifieke manier te beïnvloeden. Enkel kritische burgers kunnen immers actieve burgers zijn. Als we het echt menen met burgerschap op school, zal omgaan met online privacy daar een onderdeel van moeten zijn.
Er is eindelijk een sprankje hoop voor het Vlaamse onderwijs. Vanaf 2019 wordt er aan onze universiteiten een educatieve master ingepland. Een opleiding die naast doorgedreven academische kennis over een vakgebied, studenten aanleert hoe ze deze inhoud bevattelijk voor de klas kunnen brengen. Een verademing voor scholen die smeken om een kwalitatieve instroom aan nieuwe leerkrachten. De opleiding ambieert inhoud sterk te verweven met pedagogisch inzicht en dat is broodnodig.
Wij zijn vereerd te mogen aankondigen dat wij de Britse politicus Nick Clegg hebben bereid gevonden om de eerste John Stuart Mill-lezing te houden. Nick Clegg was van 2007 tot 2015 voorzitter van de Liberal Democrats, en van 2010 tot 2015 Vice Eerste Minister van het Verenigd Koninkrijk in de Cameron-Clegg coalitie. Nick Clegg is een begenadigd spreker en schrijver. Bewijs daarvan is zijn boek Politics. Between the extremes dat verscheen in 2016 waarin hij een pleidooi houdt voor meer redelijkheid in de politiek.
In Op eigen kracht. De bevrijding van gas, olie en kernenergie beschrijft Mathias Bienstman onder meer hoe wij op een realistische manier afscheid kunnen nemen van kernenergie zonder onze bevoorrading van elektriciteit in het gedrang te brengen. Zonnepanelen niet alleen op woningen maar ook op alle mogelijke vrije open ruimtes en openbare gebouwen. Ook een, liefst Europees, netwerk van windenergie bij voorkeur van op de Noordzee kan ons al een heel eind op weg helpen. Recensie door Mark Bienstman.
De mens, meer specifiek homo sapiens, stootte door naar de top van het ecosysteem (en werd al snel de grootste vernietiger van biodiversiteit!), maakte zich het gebruik van vuur eigen en leerde koken waardoor hij veel minder tijd per dag kwijt was aan voedselbereiding en -verwerking. En volgens sommige wetenschappers kon daardoor het menselijke spijsverteringskanaal worden ingekort en konden hersenen groeien. Opmerkelijk is dat homo sapiens de meest succesvolle mensensoort bleek te zijn. Recensie door Enno Nuy.
In zijn boek Gewone deugden. Samenhang in een verdeelde wereld laat de Canadese hoogleraar Michael Ignatieff zien dat deugden zoals tolerantie, vergevingsgezindheid, vertrouwen en veerkracht niet zozeer kosmopolitisch zijn, maar kernwaarden die lokale bevolkingen juist boven het universele plaatsen en de wensen en verlangens van de eigen groep boven die van vreemden plaatsen. Tot die conclusie kwam hij na een reis van drie jaar in acht verschillende landen. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De uitdagingen waarvoor we staan zijn gigantisch. Economische groei moet verder gaan om de armoede in de wereld te bekampen, maar dit betekent opnieuw de noodzaak aan meer energie. Moreel schandelijk is daarbij het feit dat de rijke landen verantwoordelijk zijn voor de meeste uitstoot van CO2 terwijl de armste landen er de ergste gevolgen van dragen. De enige oplossing ligt dan ook in een multilaterale, zeg maar mondiale aanpak van het probleem. Waarbij creativiteit moet aangemoedigd worden. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Over het het getto van Lódz, het tweede grootste na dat van Warschau, schreef Steve Sam-Senberg het boek De onzaligen van Lódz. Net zoals Jonathan Littell in De welwillenden en Laurent Binet in Himmlers hersenen heten Heyndrich gaat het om een roman die dicht aanleunt bij de werkelijkheid. Het getto van Lódz en de protagonisten die de auteur beschrijft hebben werkelijk bestaan Onder hen de tragische Joodse leider Chaim Rumkowski, de autoritaire maar tragische voorzitter van de Judenrat. Recensie door Dirk Verhofstadt.
“Christenen en moslims zijn meer aan elkaar verwant dan aan de seculiere wereld. Op een dag zullen ze zich verenigen en de waardigheid van de mens uit hem knijpen zoals je een tube tandpasta leeg knijpt,” schrijft Guus Kuijer in Het doden van een mens. Het gaat over de ideeënstrijd van Michel Servet die in 1553 op aanstoken van Calvijn levend werd verbrand. Wie niet gelooft moet uitgeschakeld worden. Die religieuze ‘logica’ heeft in de loop van de geschiedenis talloze slachtoffers gemaakt. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In zijn boek Liberalisme. Het verhaal van een idee schetst journalist Edmund Fawcett een fascinerend beeld van de opkomst, de tijdelijke ondergang, de wederopstanding en de actualiteit van het liberale denken. Dat het liberalisme kon doorbreken is een wonder op zich. De essentie ervan is immers het individualisme, een term die vaak negatief beoordeeld wordt, maar die in feite een bijzonder progressieve gedachte is. Het betekent immers het recht op zelfbeschikking van elke mens. Recensie door Dirk Verhofstadt.
