All tagged identiteit
Robin DiAngelo wil dat witte mensen het boetekleed aantrekken – en aanhouden! ‒ en hun privileges afstaan aan niet-witte mensen. Witte mensen moeten in hun boetekleed levenslang op cursus en worden heropgevoed. De witte mens moet hervormd worden tot een Nieuwe Mens die de dogma’s van de woke ideologie zonder morren accepteert en zich daarnaar gedraagt. Recensie door Floris van den Berg.
Als we het met elkaar (dus politiek links en rechts) eens zijn over het feit dat diversiteit OK is zolang die zich geheel binnen het EVRM afspeelt, dan is alles weer pais en vree en kunnen we ons gezamenlijk bezighouden met zaken die echt belangrijk zijn: het afwenden van de ecologische crisis. Recensie door Floris Van den Berg
Van de Arabische Lente, tot Black Lives Matter en #MeToo, van IS tot de opkomst van Trump, Brexit en politieke correctheid op Amerikaanse universiteitscampussen, allemaal worden ze volgens Fukuyama gedreven door het verlangen naar erkenning van de identiteit. Het is erkenning wat mensen, naast de ratio en verlangen, drijft. Zeker binnen het liberale discours wordt de mens als een rationeel wezen gezien. Identity maakt echter duidelijk dat mensen niet alleen door ratio gedreven worden. Recensie door Gert Jan Geling.
Groepen zijn machtig en niet altijd zuiver op de graat. Ze kunnen manipuleren, druk zetten, uitbuiten, mensen uitsluiten, excommuniceren of integendeel net niet meer loslaten (sekten), een eigen dogmatiek ontwikkelen en daarmee makkelijk zichzelf bestendigen. De identiteit van de groep verdringt vaak genadeloos die van het individu en draagt het individu dan weinig goeds bij. Niettemin zoeken we ze op, die groepen, omdat we er, naïef als we zijn, reflectie van onszelf in ontwaren.
Vertrekkende vanuit de vaststelling dat onze huidige samenleving op alle mogelijke domeinen in een enorme stroomversnelling is terechtgekomen, verliezen heel wat burgers hun vertrouwde houvast en worden onzeker, zelfs angstig. Op die onzekerheid en angst spelen populisten, nationalisten en open of verdoken racisten in, om langs sluikse weg de verworvenheden van de Verlichting, in het bijzonder van de vrijheid uit te hollen. Daartegenover zet Bart Somers zijn pragmatisch liberalisme. Recensie door Mark Bienstman.
In dit boek, dat volkomen terecht de Vredesprijs van de Duitse Boekhandel heeft ontvangen, wordt haarfijn, maar tevens uiterst leesbaar en klaar een analyse gemaakt van de steeds verder oprukkende onverdraagzaamheid en haatgevoelens tegenover “die anderen”. Vooreerst beschrijft de auteur hoe wij, vertrekkende vanuit positieve en warme begrippen als liefde, hoop en bezorgdheid heel gemakkelijk, en zonder dat zulks ons initieel plan was, de brug kunnen leggen naar onverdraagzaamheid en zelfs haat.
Zou het kunnen dat als de dames en heren politici de discussie over migratie aanvatten vanuit deze breed gedragen consensus we een kwalitatief beter en genuanceerder migratiedebat krijgen? De opgeklopte tegenstelling van beide kanten is vaak fake. Theo Francken is geen Trump en al zeker geen nazi, Groen en sp.a zijn geen watjes. Alstublieft, stop dat polariserend gekissebis en ga samen op basis van feiten en gedeelde morele principes op zoek naar een nog rechtvaardiger en menselijker migratiebeleid. Plus est en vous.
De strijd om de democratie wordt, zo toont dit boek, gestreden op verschillende fronten en tegen verschillende vijanden. Alles draait om het begrip ‘weerbare democratie’. Rijpkema keilde het in zijn alom gelauwerde proefschrift Weerbare democratie (2015) als een stoeptegel in de vijver van het publieke debat. Sindsdien is het een buzzword, en terecht: de vraag hoe weerbaar (en kwetsbaar) ons gekoesterde stelsel is, kan niet vaak genoeg worden gesteld. Recensie door Geerten Waling.
Het idee van ‘integratie met behoud van de eigen identiteit’ is voorgoed verleden tijd. Waar het om gaat, is de aanvaarding van gemeenschappelijke waarden. Het plaatst de nieuwkomers voor een cruciale keuze: of ze proberen deel te worden van de ontvangende samenleving, maar dan corrumperen bijvoorbeeld moslims hun geloof, of ze blijven zuiver in de leer. Volgens Paul Scheffer zou het helpen als ‘een meer liberale islam voet aan de grond zou krijgen’. In elk geval moet de secularisatie worden voltooid. Recensie door Dirk Verhofstadt.
‘Geen enkele cultuur is op zichzelf barbaars, geen enkel volk is voorgoed beschaafd’, zegt Todorov. En hij graaft dieper naar de relatie tussen cultuur en individu. Culturele identiteiten worden in een ideale wereld vrij gekozen, maar dat is natuurlijk theorie. Al van in de kinderjaren krijgen we allerlei gewoontes en (ondermeer) een taal opgelegd. Naarmate men ouder wordt komt men in contact met andere zaken en zo vormt ieder mens zich een eigen beeld. In die zin hebben we niet één maar diverse culturele identiteiten. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Savater opent met Kant over de Verlichting: ‘Sapere aude!’ of ‘Durf je eigen verstand te gebruiken!’ waarmee hij resoluut stelling neemt voor het het recht op zelfbeschikking van elke mens, zonder evenwel de plicht tegenover de medemens te vergeten. Zo houdt hij een gepassioneerd pleidooi voor een democratisch burgerschap waarin ‘iedereen dezelfde aanspraak kan maken op veiligheid en welzijn, maar ook dat iedereen dezelfde verplichtingen heeft daaraan bij te dragen’. Recensie door Dirk Verhofstadt.
In de recente verkiezings- en referendumcampagnes in Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Nederland, en Frankrijk, was er opvallend veel te doen over het begrip soevereiniteit. Het land waarin campagne werd gevoerd zou de eigen soevereiniteit dringend moeten herstellen en verdedigen tegen alles en iedereen die haar belaagde. In Europese landen was dat steevast de Europese Unie en de migratie. In de Verenigde Staten was dat de migratie en economische "invasie" vanuit het buitenland die de eigen economie benadeelt.
