Geert Degrande vraagt zich af hoe het nu verder moet met onze economie na corona. Zijn het de feniksen die de boel zullen rechthouden? Zijn het de eenhoorns die het bedrijfsleven een boost zullen geven? Of zijn het misschien de zebra’s die ervoor zorgen voor het maatschappelijke evenwicht?
Thomas Rotthier en Jan Deschoolmeester hekelen het lokalisme waarmee sommigen menen de wereld te kunnen redden. Onze kernleden zijn ervan overtuigd dat net internationale samenwerking ertoe heeft geleid dat het coronavirus niet de proporties aanneemt van de Spaanse griep en dat we hongersnood of armoede alleen maar kunnen oplossen door verder te kijken dan de eigen grenzen. Daarom zijn ontwikkelingslanden ook zélf grote voorstanders van globalisering.
Luckas Vander Taelen betreurt dat het Belgisch kolonialisme halsoverkop moet ingeschreven worden in de eindtermen van het onderwijs. Hij vindt het ongehoord dat leerprogramma's vanuit een emotionele reactie op recente gebeurtenissen worden aangepast. Hij stelt voor dat de minister beter zou onderzoeken wat de lacunes van het geschiedenisonderwijs zijn, zonder zich te beperken tot de Congolese avonturen van België.
Het The Humanists at Risk: Action Report 2020 ontmaskert de verregaande verstrengeling tussen overheid en religie en inventariseert de stelselmatige vervolging en schending van de meest elementaire rechten van humanisten, atheïsten en andersgelovigen in diverse landen. Ethicus Alian Vannieuwenburg formuleert een reeks aanbevelingen.
De ideologische kennis waar Dirk Verhofstadt in zijn diverse boeken zo op hamert, is bij liberalen nog altijd niet aanbeland. Verhofstadt komt iedere keer weer op de proppen met de ecomodernistische optimisten die laten zien hoe geweldig het in de wereld gaat. Maar die verhalen zijn niet het volledige verhaal: het ecosysteem van planeet aarde staat op instorten en daar hebben die naïeve ecomodernistische überoptimisten geen oog voor.
Maar individuele emancipatie is een illusie, en individuen worden steevast tegen elkaar uitgespeeld door ‘the powers that be’. Met als gevolg dat gelijkwaardigheid op de helling kan komen te staan en ongelijkheid straks weer steil kan toenemen. Niets is ooit definitief verworven. Recensie door professor Paul Verhaeghe
Opnieuw benadrukt hij hoe belangrijk het is om te reageren, om de man van antwoord te dienen. Ik toon hem de foto’s van Anna Da Costa, de jonge vrouw die de euvele moed had een man van antwoord te dienen die haar uitschold voor hoer, in Gent, anno 2020, nog geen 24 uur voor ons incident op de bank
Ivan Vandermeersch benadrukt de pioniersrol die ons land altijd heeft gespeeld op technologisch vlak, maar hekelt de traagheid waarmee 5G wordt uitgerold. de aversie tegenover deze nieuwe technologie komt, zeer ironisch, voort uit de desinformatie die vooral op sociale media wordt verspreid. het wordt tijd om opnieuw te innoveren, zeker nu we door Covid-19 meer behoefte hebben aan technologie dan ooit.
Onlangs stelde het Vaticaan de archieven open met documenten over het pontificaat van Pius XII. Kernlid Dirk Verhofstadt trok meteen naar Rome en bestudeerde er honderden documenten. In dit tussentijdse rapport geeft hij een relaas van dit nieuwe onderzoek en benadrukt hij nogmaals het schuldig verzuim van de paus tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De auteur betwijfelt of het er in het hoofd van de antiracist werkelijk zo anders aan toegaat dan in het hoofd van de racist. Hoewel de antiracist vanzelfsprekend een ideaal voorstaat dat vanuit moreel oogpunt veel sterker staat, is hij net zozeer op de ander gefixeerd als de racist. Dat is geen toeval gezien de betrokkenheid op de ander en de ‘haat’ die ermee samengaat deel uitmaken van de psychologische make-up van het menselijk wezen.
De Oostenrijkse school is van onschatbaar belang voor het liberalisme. Haar stichters en opvolgers legden een economische basis die later zelfs door conservatieve leiders zoals Thatcher en Reagan werd opgepikt. Peter Laroy las ‘The Marginal Revolutionaries’, waarin auteur Jannek Wasserman een kroniek schetst van deze uitzonderlijke groep denkers.
Roland Dauwe is specialist in kinderarmoede en jeugdbescherming. Hij pleit voor de oprichting van een fonds dat kinderen in armoede ondersteunt tijdens hun schoolcarrière. De structuur om dit op te volgen bestaat al: het CLB. Zij staan elke dag dicht bij de jongeren en kunnen hun noden het beste inschatten.
Kernlid Jan-Willem Geerinck las ‘The Madness of Crowds’ van Douglas Murray en vraagt zich af of hij zich vandaag nog wel progressief kan noemen. Het huidige progressieve klimaat wordt namelijk overschaduwd door het intersectionalisme, dat bijvoorbeeld alle mensenrechten onlosmakelijk aan elkaar verbindt. Maar mensenrechten botsen maar al te vaak, schrijft Jan-Willem. Kijk maar naar het recht op vrije meningsuiting.
Brecht De Coene is moraalwetenschapper en bestuurslid van SKEPP. In dit opiniestuk doorbreekt hij enkele mythes over de Zweedse aanpak van de coronacrisis en zit de puntjes op de i. Hij legt uit waarom de Zweedse aanpak (deels) werkt in Zweden en de Belgische aanpak in België, maar waarschijnlijk niet omgekeerd. Tegelijk maakt hij zich ook zorgen over het effect van een mogelijk tweede golf.
Tom Kloeck is secretaris van Open VLD Berlaar en reageert op een opiniestuk van 8 auteurs dat onlangs verscheen op Liberales.be. Tom pleit net wel voor 4 deelstaten op basis van het democratiebeginsel. “De overfederalisering leidt tot miskenning van de electorale gelijkheid en de uitholling van de democratische meerderheidsregel”, aldus Kloeck.
“De hardwerkende Vlaamse verhuurder hoeft zich helemaal niet te wapenen tegen een heksenjacht. En de hardwerkende Vlaamse ondernemer hoeft er nog minder voor te vrezen dat hij individueel vervolgd wordt omdat hij niet genoeg allochtone mensen aanwerft. De Vlaamse verhuurder en ondernemer zullen aangesproken worden door hun eigen beroepsverenigingen wanneer uit een wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er in hun sector sprake is van (onopzettelijke) discriminatie.”
De wereld van de auteur is hier de wereld van het kapitalisme – eigenlijk moet ik nu al zeggen nepkapitalisme - zoals die er vandaag uitziet. Aan ons lezers dus om deze wereld van de auteur te interpreteren en er de lessen uit te trekken die ons aanbelangen. Dat kunnen we beter dan ooit want vandaag worden de tellers, omwille van de Corona-crisis, opnieuw op nul gezet. Recensie door Rudi Collijs
