Trump wil de laatste verdedigingslinie van de republiek omverwerpen – Erwin Chemerinsky

De arrestatie van rechter Hannah Dugan uit Wisconsin in haar raadkamer op vrijdag [25 april 2025] is slechts de meest recente en meest dramatische poging van de Trump-regering om de rechterlijke macht te intimideren. Het volgt het draaiboek van andere landen, waar degenen die autoritaire macht nastreven, rechters hebben proberen te ontslaan en hun gezag te ondermijnen.

President Trump en zijn omgeving weten dat de enige echte controle op zijn daden op dit moment van de rechtbanken zal komen. Noch het Congres, noch leden van zijn regering hebben enige neiging getoond om naleving van de wet te waarborgen. Trump uitte zijn minachting op X en zijn platform Truth Social: "Wie zijn land redt, overtreedt geen enkele wet."

Tientallen federale rechters hebben sinds zijn inauguratie op 20 januari tijdelijke beschermingsbevelen en voorlopige maatregelen uitgevaardigd om ongrondwettelijke en illegale acties van Trump te stoppen. De reactie van de president was om rechters op een even schaamteloze manier aan te vallen als hij de wet heeft overtreden. Toen rechter James Boasberg van het Amerikaanse districtsgerecht een tijdelijk verbod uitvaardigde op vluchten naar een zwaarbewaakte gevangenis in El Salvador, noemde Trump hem een ​​"radicale linkse rechter, een onruststoker en agitator" die afgezet zou moeten worden.

De Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden hebben zelfs impeachmentresoluties ingediend tegen zes federale districtsrechters die zich tegen het beleid van Trump hebben uitgesproken. De grondwet staat alleen toe dat rechters worden afgezet wegens "verraad, omkoping of zware misdaden en overtredingen". In een buitengewone openbare verklaring verklaarde opperrechter John G. Roberts Jr. van het Hooggerechtshof: "Impeachment is geen gepaste reactie op onenigheid over een rechterlijke beslissing."

De Republikeinen weten natuurlijk dat hun pogingen zullen mislukken. Zelfs als het Huis de impeachmentresoluties aanneemt, is het onmogelijk dat tweederde van de Senaat voor het ontslag van de rechters zal stemmen. Maar daarmee missen ze het punt van de aanvallen: ze geven het signaal af dat de regering-Trump de mensen op de rechterstoel die zijn beleid blokkeren, zal aanpakken en tegelijkertijd het signaal aan het land dat de rechterlijke macht hem niet kan stoppen.

Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Mike Johnson heeft zich ook bij de intimidatie aangesloten. Over het Congres gesproken, zei hij: "Wij hebben wel degelijk gezag over de federale rechtbanken, zoals u weet. We kunnen een hele districtsrechtbank afschaffen. We hebben de bevoegdheid om de rechtbanken te financieren en al die andere dingen." Niemand gelooft dat het Congres op het punt staat de federale rechtbanken af ​​te schaffen, maar Johnson wil ze intimideren en in diskrediet brengen.

De arrestatie door de FBI van rechter Hannah Dugan in Milwaukee County in haar rechtszaal, omdat ze naar verluidt een illegale immigrant probeerde te helpen arrestatie te ontlopen nadat hij voor de rechter was verschenen, is de meest flagrante angsttactiek tot nu toe. De aanblik van federale ambtenaren die een rechter in de boeien slaan, is onmiskenbaar huiveringwekkend.

Immigratieambtenaren arresteren normaal gesproken geen personen met een rechtszaak in een gerechtsgebouw. ​​Het is belangrijk dat getuigen en partijen in rechtszaken zich kunnen melden en kunnen deelnemen aan het rechtssysteem zonder angst voor arrestatie of deportatie. Evenzo waren ziekenhuizen, scholen en kerken tot nu toe verboden terrein voor de Immigration and Customs Enforcement (ICE). Mensen zouden medische zorg moeten kunnen zoeken, hun kinderen naar school moeten kunnen brengen en zonder angst naar de kerk moeten kunnen gaan. Maar de regering-Trump stuurt de ICE naar al deze plaatsen.

Het is niet verrassend dat dit een conflict creëert tussen de federale overheid en andere overheidsniveaus, waaronder naar verluidt de rechter in Wisconsin. De regering had de rechter mondeling kunnen veroordelen of een grand jury haar kunnen laten aanklagen, wat op zichzelf al schandalig zou zijn geweest. De openbare veiligheid was er absoluut niet mee gediend om Dugan in de boeien te slaan bij de rechtbank. Dat gebeurde puur voor de media-aandacht.

De aanval van de regering op de rechterlijke macht, samen met de buitensporige eisen die advocatenkantoren via presidentiële decreten aan advocatenkantoren stellen, vormt een ongekende uitdaging voor de rechtsstaat in de Amerikaanse geschiedenis. Maar wat hij en zijn bondgenoten doen, is niet onbekend.

Ik begon mijn colleges staatsrecht altijd met het lezen van de Amerikaanse grondwet en de niet geheel ongelijksoortige Sovjetgrondwet uit het Stalin-tijdperk. Ze waren altijd verbaasd over de veel uitgebreidere verklaring van rechten in het Russische document vergeleken met die van Amerika. Ik liet ze ook een beschrijving lezen van Stalins moorden en de Goelags.

Waarom, vroeg ik, werd het ene land een politiestaat en het andere niet? Het antwoord, suggereerde ik, was dat in de Sovjet-Unie geen enkele rechtbank de acties van de regering ongeldig kon of wilde verklaren. Woorden op papier zijn betekenisloos als ze niet afdwingbaar zijn.

De regering-Trump overschrijdt de grenzen van de uitvoerende macht om de enige bescherming tegen zijn autoritarisme – advocaten, rechters en rechtbanken – te verzwakken en in diskrediet te brengen. Alle politieke partijen en ideologieën moeten zich luid en duidelijk uitspreken: deze aanvallen zijn fout en moeten stoppen. Onze constitutionele democratie is afhankelijk van een onafhankelijke rechterlijke macht die de wet handhaaft tegen iedereen die deze overtreedt.

Erwin Chemerinsky

De auteur is decaan van de rechtenfaculteit van UC Berkeley. Hij schreef deze column voor de Los Angeles Times, 1 mei 2025. Vertaald en gepubliceerd met toestemming van de auteur.