Woke biedt een handig frame: alles wat gelinkt is aan universiteiten, diversiteit, genderstudies of antiracisme kan eronder worden geschoven. Het is niet (alleen) woke dat Trump grootmaakte, maar een electorale strategie van vijandbeelden tegen academische instellingen en media. In een breder cultuurgevecht dient woke als retorisch lokaas om te legitimeren wat men sowieso wil doen.
On Liberalism is een inspirerend boek, niet enkel voor liberalen, maar voor al wie streeft naar vrijheid én rechtvaardigheid. Misschien beseft niet iedereen het, maar we hebben het geluk dat we leven in een (alsnog) veilig land, met een goede sociale zekerheid en een gedegen rechtsstaat. We kunnen genieten van onze vrijheid in al zijn aspecten, en dit in tegenstelling tot mensen die leven in illiberale democratieën en autocratieën. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Een bestuur dat zich boven de wet waant, ondermijnt niet enkel de oppositie, maar ook het vertrouwen van burgers in de rechtsstaat zelf. Democratie leeft niet van volgzaamheid, maar van wrijving. Wie vrijheid ernstig neemt, moet ook tegenspraak verdragen. Want zodra een meerderheid beslist wat nog gezegd mag worden, is de vrijheid zelf aan het verdwijnen. En wie de lijntjes almaar nauwer trekt, zal vroeg of laat merken dat er niemand meer durft te protesteren.
Niets is zonder risico. Het gebruik van het confiscatie-instrument door Europa creëert risico’s. We moeten ons echter de vraag stellen of het niet-confisqueren geen grotere risico’s voor Europa betekenen. Oekraïne is in een strijd op leven en dood verwikkeld tegen Rusland, wiens ambities niet alleen gericht zijn op het overmeesteren van Oekraïne maar ook andere landen in Centraal-Europa. Dat creëert een torenhoog veiligheidsrisico voor Europa.
Van Bossuyt zegt dat ze fier is dat ons land ‘het strengste migratiebeleid ooit voert’. Ze wil alleenstaande mannelijke asielzoekers geen opvang geven, wil het verbod op het opsluiten van gezinnen met kinderen herzien, droomt van onvoorwaardelijke woonstbetredingen, en schrapt het budget voor extra bedden voor de opvang van daklozen tijdens de wintermaanden. Het gevolg zal zijn dat steden als Gent, Antwerpen en Brussel zullen moeten doen wat de federale overheid weigert te doen.
Wie de huidige toestand van de westerse democratieën met de jaren’30 van de vorige eeuw durft te vergelijken, krijgt de wind van voren. In Over tirannie snoert Snyder de mond van deze criticasters. Het zijn naïeve zielen, aldus Snyder, die denken dat de geschiedenis maar één richting uit kan gaan, de richting van meer democratie en meer vrijheid. Ze vergissen zich deerlijk. De geschiedenis van de twintigste eeuw leert ons dat ‘samenlevingen en democratieën kunnen instorten’. Recensie door Joseph Pearce.
Nadat de extreemrechtse Guy D’haeseleer als eerste Vlaams Belang-burgemeester de eed aflegde bij de gouverneur, waarbij hij zweerde om de verplichtingen van zijn ambt trouw na te komen en zo zijn loyaliteit benadrukte aan de Grondwet, verbood hij de socialistische vakbond om flyers uit te delen op de wekelijkse markt. Dat brengt nu vooral het Vlaams Belang zelf in de problemen. De partij die voortdurend klaagt over het gebrek aan vrije meningsuiting censureert nu zelf meningen waar ze het niet mee eens is.
Voor het eerst vertoont onze huidige Gouden Eeuw een mondiale structuur die haar veerkrachtiger maakt tegen regionale catastrofes. Of ze ook veerkrachtiger zal blijken te zijn tegen de tsunami van problemen die de afgelopen jaren is toegenomen – klimaatverandering, migratiestromen, de opkomst van autocratische regimes, pandemieën, enzovoort – valt nog te bezien. Johan Norberg is in ieder geval behoorlijk optimistisch. Recensie door Urban.
Als liberalen moeten we daarom resoluut kiezen voor inclusieve neutraliteit. Niet een samenleving waar religieuze of levensbeschouwelijke verschillen uit het zicht worden geduwd, maar een samenleving waar pluraliteit zichtbaar is en burgers elkaar ontmoeten in diversiteit. Dat is de vrijheid die we verdedigen wanneer we intolerantie bestrijden zonder zelf in de val te trappen van onderdrukkende uniformiteit.
Trump klaagde aan boord van Air Force One over de slechte pers die presentatoren en tv-zenders hem gaven. "En ze krijgen een vergunning," zei Trump, "...misschien moet hun vergunning worden ingetrokken." Dat zou duidelijk een schending van het Eerste Amendement zijn, maar zelfs de dreiging ermee is al huiveringwekkend en ongrondwettelijk. De poging om critici het zwijgen op te leggen is een bladzijde uit het handboek van elke autoritair leider in de geschiedenis.
Thomas Mann is geen gemakkelijke schrijver. Zijn teksten zijn soms erg gesloten en ontoegankelijk. Niet al zijn associaties zijn even goed te volgen. Dat neemt niet weg dat hij uiteindelijk goed zag waar het met Duitsland in de jaren dertig heenging en wij doen er verstandig aan zijn woorden ter harte te nemen, want heden ten dage zijn ze nog net zo van kracht als destijds in 1938! Recensie door Enno Nuy.
Vandaag staat onze menselijkheid opnieuw op de proef. Wat betekent ‘nooit meer’ vandaag, terwijl in Gaza een volk systematisch wordt vernietigd en wereldwijd antisemitisme Joodse gemeenschappen opnieuw kwetsbaar maakt? Menselijkheid is niet abstract. Ze leeft in de concrete keuzes die we maken en in hoe we ons tot elkaar verhouden. We mogen niet wegkijken — niet voor kolonisatie, niet voor terreur, niet voor genocide, niet voor antisemitisme. Het is én-én, niet of-of.
In Identity and Violence legt de Indische Nobelprijswinnaar Amartya Sen de link tussen identitair groepsdenken en geweld. Mensen zijn volgens hem niet lid van één bepaalde groep en hebben niet één specifieke en vastomlijnde identiteit. De opdeling en opsluiting van mensen in één specifieke identiteit leidt tot gevoelens van meerderwaardigheid. Elke mens kent een mozaïek van identiteiten, een visie die ingaat tegen religieuze fanatici en extreemrechtse politici. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Voor al die mensen die gelovig zijn en vertrouwen op een hiernamaals mag je hopen dat er voor perverse en misdadige dictators geen plaats is in de hemel of het voorgeborchte. Wij gewone stervelingen kunnen ons niets voorstellen bij het leven van een gevangene in de goelags van deze wereld. Hoe je leven onder zulke afschuwelijke omstandigheden vol te houden? Zul je ooit nog vrij zijn? Recensie door Enno Nuy.
Trump rekt het begrip 'noodtoestand' steeds verder uit en trekt zo meer macht naar zich toe. Zo zet hij het leger in, in Democratische steden als Los Angeles, New York, Chicago, Memphis, enz. Hij wil ook een 'Domestic Civil Disturbance Quick Reaction Force' oprichten zodat hij de Nationale Garde snel zou kunnen inzetten om burgerlijke protesten te onderdrukken. Die inzet van het leger tegen burgers vormt een gevaar voor de fundamentele rechten en vrijheden.
Het boek staat vol verhelderende historische feiten die laten zien hoe beschavingen door de geschiedenis heen vooruitgang hebben geboekt dankzij hun bereidheid om open te zijn. Om handel te drijven met buitenlanders, om excentriekelingen te accepteren, om nieuwe dingen te proberen. En hoe de ondergang altijd is aangekondigd door angstige en oncreatieve autoritairen. Recensie door Nicholas Woode-Smith.
Hoe zal de regering aan de bevolking kunnen uitleggen dat ze zwaar getroffen zal worden, maar niet de echt rijke mensen? Die zullen ontsnappen, want het moge duidelijk zijn: saneringen op onderwijs, gezondheid en ander sociale uitgaven zullen de superrijken nauwelijks raken. Een saneringsoperatie die alleen de uitgaven aanpakt zal gezien worden als een operatie die de modale Belg treft, terwijl de superrijken de dans ontspringen.
De Zwenking is een meesterlijk boek over moedige mannen en vrouwen die al lang voor Kant het principe Sapere Aude toepasten. Stephen Greenblatt slaagt erin om de lezer inzicht te geven van het obscurantisme enerzijds en de opmars van de moderniteit anderzijds in die bijzondere periode van de Renaissance. Al blijft de vraag hoeveel wijsheid en kennis van de oude Grieken en Romeinen wél finaal verdwenen is. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De essentie van het kosmopolitisme is dat we als mens verplichtingen hebben ten aanzien van anderen, ook diegenen die niet behoren tot onze naaste familie- of vriendenkring. In de loop van de geschiedenis stond het kosmopolitisme recht tegenover het nationalisme en het patriottisme die pleiten voor ‘eigen volk eerst’. Recensie door Dirk Verhofstadt.
